امروزه فضای مجازی به پدیده‌ای مهم و پرطرفدار در میان تمام سنین تبدیل شده، کودکان و نوجوانان آسیب‌پذیرترین قشر در این فضا هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اعتیاد به فضای مجازی در رابطه با مسئولیت‌پذیری نوجوانان و نگرش آنها به والدین در دانش آموزان دختر و پسر متوسطه دوم مدارس دولتی منطقه 12 تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و نمونه شامل 361 دانش آموز دختر و پسر دبیرستانی است که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی خواجه احمدی، پولادی و بحرینی ، پرسشنامه مسئولیت پذیری دانش آموزان کردلو، پرسشنامه نگرش فرزند به والدین هودسون بود. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از آزمون‌های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد بین اعتیاد به فضای مجازی و مسئولیت پذیری رابطه معکوس وجود داشت (05/0 p=). دانش آموزانی که اعتیاد بیشتری به فضای مجازی داشتند از مسئولیت پذیری کمتری برخوردار بودند همچنین بین اعتیاد به فضای مجازی و مولفه‌های نگرش فرزند به پدر و مادر، همبستگی مثبت بوده (01/0 p=) که نشان داد رابطه مستقیم بین اعتیاد به فضای مجازی و نگرش فرزند به پدر و مادر برقرار است، دانش آموزانی که اعتیاد بیشتری به فضای مجازی داشتند دارای مشکلات بیشتری در رابطه با والدین خود بودند، اضافه می‌شود با توجه به عدم معناداری آماره‌های بدست آمده نتیجه گرفته شد بین میزان اعتیاد به فضای مجازی دانش آموزان دختر و پسر تفاوتی وجود نداشت و نتایج تنها برای مولفه مدیریت زمان معنی دار است.
دكتري (Ph.D) :روان شناسي مشاوره دانشگاه سن لوئيز آمريکا 1361
كارشناسي ارشد:روان شناسي مشاوره دانشگاه سن لوئيز آمريکا 1356
دروس تدريس شده در سطوح کارشناسي، کارشناسي ارشد، دکتري
کارشناسی: آمار توصیفی – روش تحقیق – بهداشت روانی – فنون مشاوره – مبانی مشاوره – روانشناسی بالینی و روانشناسی تربیتی- راهنمایی پروژه های کارشناسی
کارشناسی ارشد: روش تحقیق – آماراستنباطی
دکتری: آمار و روش تحقیق
زمینه های تدریس